కదంబమాలిక - 2

బ్లాగులో రాసేది ఒకే పోస్టు . ఒకే అంశం. లేదా ఒకే కథ.. కాని పది మంది కలిసి ఒకే కథను రాస్తే. అదే ఒక్కో పుష్పం కలిసి తయారు చేసే అందమైన కదంబమాలిక. అలాగే ఈ బ్లాగర్లు ప్రతి వారం ఒక్కొరుగా ఈ కథను అందిపుచ్చుకుని కొనసాగిస్తారు . కొత్తగా చేయాలనే కోరికతో ప్రమదావనం సభ్యులు కొందరు చేసే ఈ ప్రయోగాన్ని మీరు సహృదయంతో పరిశీలించి, సరిదిద్ది, ప్రోత్సహిస్తారని కోరుతున్నాను..
ఈ కదంబమాలిక ను జ్ఞానప్రసునగారు , సురుచిలో ప్రారంభించగా , దానిని అందిపుచ్చుకొని ఈ వారము కొనసాగిస్తున్నారు మమత రెడ్డి .

* * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

అలా వెళ్ళిన సుభధ్రకి జానకి ఏడుస్తూ కనపడింది.... సుభధ్ర జానకిని దగ్గరికి తీసుకొని "పర్లేదులే నేను కూడా బట్టలు ఆరేస్తాను..నాతోరా" అంది . "వద్దక్కా, పని ఉంది చెయ్యాలి. చెయ్యకపోతే అమ్మగారికి కోపం వస్తూంది" అని బెదిరే కళ్ళతో అంది జానకి."నేను చెప్తాను నారాయణమ్మకి" అని జానకి చెయ్యి పట్టుకొని తన వెంట తీసుకెల్లింది సుభధ్ర. జానకిని తన గదిలో కూర్చోబెట్టి చక్కెరపొంగలి తినమని పెట్టింది..."వద్దక్కా"అంటే "తిను జానకి ఎవరు ఎమీ అనరులే"అని జానకి పక్కగా కూర్చుంది."నువ్వు బడికి వెళ్ళట్లేదా?" అని సుభధ్ర అడిగింది. "వెళ్ళేదానిని కాని మానిపించేసారు..మాకు డబ్బులు లేవంట అమ్మ చెప్పింది"అని ఆత్రంగా ప్రసాదం తింటూ చెప్పింది జానకి. ఆ సమయంలో జానకి కళ్ళు చూస్తేనే తెలుస్తుంది బాగా ఆకలి మీద ఉందని..వెంటనే పక్కనే ఉన్న ఆపిల్ పండుని తీసి తినమని ఇచ్చింది సుభద్ర. అలా తింటున్న జానకి కళ్ళల్లో సంతృప్తిని చూసి సుభధ్రకి ఏదో తెలియని భావన కలిగింది, అది ఏదో సంతొషం లాగా...ప్రొద్దున ప్రొద్దున్నే కూసే పిట్టలా అనందం లాగ..అప్పుడే పుట్టిన లేడి పిల్ల అనందంతో చెంగు చెంగున ఎగిరే లాగ.


సుభధ్ర మెల్లగా తన ఆలోచనలలోకి వెళ్ళిపోయింది. నారాయణమ్మగారికి భర్త రిటైరయ్యి 2 ఏళ్ళు అవుతుంది. ఒక కొడుకు, కూతురు.. ఇద్దరికి పెళ్ళిల్లు అయిపొయాయి..కూతురు అమెరికాలో ఉంటుంది...కొడుకు ఇక్కడే బ్యాంకులో మానేజర్ గా చేస్తున్నాడు. కోడలు సరోజిని.. నారాయణమ్మ గారికి పూజలు, పునస్కారాలు ఎక్కువ. 24 గంటలూ దైవనామస్మరణ చెయ్యమన్నా చేస్తూనే ఉంటారు.. అప్పుడప్పుడు మనవళ్ళతో కాలక్షేపం. రోజూ పొద్దున్నే పూజ చెయ్యనిదే నీరైన ముట్టరు.. నారాయణమ్మ కోడలు సరోజిని చాల మంచిది.. నారాయణమ్మ అంత పూజల పిచ్చిలేదు కాని అత్తకి అన్ని పనుల్లో సహాయంగా ఉంటుంది. ఓపిక, సహనం ఎక్కువే. అప్పుడప్పుడు వాళ్ల పనిమనిషి లక్షమ్మ ఒంట్లో బాగులేకుంటే తన కూతురును పనికి పంపిస్తుంది. ఈరోజు జానకి తల్లికి జ్వరం అని పొద్దున్నే పనికి వచ్చింధి. అలవాటు లేని పని కాబట్టి యజమానురాలితో తిట్లు తినక తప్పడంలేదు..


"అక్కా! అక్కా!" ఉలిక్కి పడి తన ఆలోచనలనుండి బయటకొచ్చింది సుభధ్ర జానకి పిలుపుతో. ఏంటి అన్నట్టు కళ్ళతో సైగ చేస్తే.."మంచి నీళ్ళు కావాలక్కా!"అంది జానకి. సుభధ్ర మంచి నీళ్ళు తేవటానికి వంటింట్లోకి వెళ్ళింది.. నీళ్ళు తెచ్చి వచ్చి చూస్తే..జానకి తన గదిలో ఉన్న బొమ్మల పుస్తకం చదవడానికి ప్రయత్నం చేస్తుంది. అది చూసి సుభధ్రకి ముచ్చటేసి "ఎంటే జానకి నీకు చదువుకోవటం అంటే ఇష్టమా?.. చదువుకుంటావా బడికి పంపితే". ఈ మాట వినగానే రెప్పలు అల్లారుస్తూ ఊ అని తల పైకెత్తింది జానకి.. అప్పుడు సుభధ్రకి ఆ కళ్ళల్లొ చదువుకుంటావా? అనగానే కనపడ్డ ఆనందం.. ఆ అమాయకపు చూపులు చూసి అలా జానకి బుగ్గ లాగింది ప్రేమగా. సుభధ్రకి 4 ఏళ్ళు ఉన్నప్పుడు తల్లి చనిపోయింది. సుభధ్ర నాన్న వెంకటాచలంకి కిరాణ కొట్టు ఉంది.. తన కూతురుని చూసుకొటానికి అతని చెల్లెలు శారద వాళ్ళ కుటుంబం తనతో పాటే కలిసి ఉంటున్నారు. శారద భర్త సుబ్బారావు డ్రైవర్. వాళ్ళకి ఇద్దరు పిల్లలు రాణి, వాసు. సుభధ్ర కంటె చిన్న వాళ్ళే. వాసు అల్లరి చేయ్యడంలొ ధిట్ట. రాణి మాత్రం చాలా నెమ్మదస్తురాలు.. కాని ఇద్దరు చదువుల్లో అందరికంటే ముందే ఉంటారు.

ఇంతలో బయటనుండి కేకలు వినపడుతున్నాయి..."ఒసేయ్ జానకి ఎక్కడ ఉన్నావే?. ఈ గిన్నెలు ఎప్పుడే కడిగేది? ఏం పిల్లనో ఏమో ఎప్పుడూ పని తప్పించుకుందాం అని చూస్తుంది. అనవసరమైన భారం మాకు. అన్నీ మేమే చేసుకోవాల్సి వస్తుంది". ఆ ఖంగుమనే గొంతు నారాయణమ్మది. జానకి గబ గబా పరిగెత్తుకుంటు కిందకి వెళ్ళింది.. జానకిని చూడగానే నారాయణమ్మ గొంతు ఇంకా పెద్దదైంది.. అప్పుడు సుభధ్ర "నేనే తీసుకొచ్చానండి, ఇంట్లో కొంచం పని ఉంటే..మీకు చెప్పుదాం అంటే మీరు పూజలో ఉన్నారు అందుకే సరోజినిగారికి చెప్పి తీసుకెళ్లాను"అని నారాయణమ్మ చూడకుండా సరోజినికి తన కళ్ళతోనే సమాదానం చెప్పింది. సరోజిని అర్ధం చేసుకుని చిన్నగా నవ్వి..."హా అవును సుభద్ర నాకు చెప్పింది అత్తయ్యా!". సుభధ్ర తన కళ్ళతోనే సరోజినికి కృతజ్ఞతలు చెప్పి మెల్లగా తన గదిలోకి వెళ్ళింది. కృష్ణయ్య ఎదురుగా కూర్చొని "కృష్ణయ్యా! నీకు తెలిసినంతగా నాకు తెలియదే..ఇలాగ చేయొచ్చా? ఇలాగేనా? చిన్న పిల్లలతో పని చేయించుకోవడం. పిల్లలు దైవస్వరూపులు అంటారు కదా.. మరి ఏంటిది? అన్ని తెలిసి కూడ ఇలా చిన్న పిల్లలతో పని చేయించుకోవడం బాగుందా చెప్పు?...హాయిగా ఆడుతూ..చదువుకోవాల్సిన వయస్సులో వాళ్ళని పని పేరుతో కట్టడి చెయ్యడం" అని అడుగుతూ కృష్ణయ్య బొమ్మను చూస్తూ ఉంది. కృష్ణున్ని కళ్ళల్లో ఆ ప్రశాంతత. ఆ చిరునవ్వు. .తనకి ఏదో తెలియని మధురానుభూతి కలిగింది."కృష్ణయ్యా! ఈ పెద్దవాళ్లకి ఙ్ఞానోదయం అయ్యే మార్గం చూపించవయ్యా!" అనుకుంటూ..అలా చూస్తూనే ఉంది...


( సశేషం )


వచ్చే వారం సాహితి లో కలుద్దాము .